zondag 1 september 2024

Op naar Florida!

Het eten was dan wel erg lekker, het viel niet zo goed dus we hebben een wat onrustige nacht gehad. Na 2 x snoozen gaat de koffer op bed en dan blijkt dat ik vannacht de juiste ingeving had en dat ik geen spijkerbroek heb ingepakt. Da's een beetje dom. Niet dat ik altijd supernetjes gekleed ben naar m'n werk, maar toch ook niet direct kleding waarmee ik in het vliegtuig wil zitten. Maar goed, ik heb me gisteren niet meer omgekleed. Dan zit er niets anders op dan m'n 'werkbroek' voor de reisdag aan te doen. Het gaat vast wel lukken om in Florida een spijkerbroek of iets te scoren!

De laatste spullen gaan in de koffer, een paar spullen terug in de auto en om 08.25 uur zitten we in de shuttlebus. Het is redelijk druk met hier en daar even wachten en een uurtje later zitten we aan het ontbijt bij Bread. Dit keer geen te hard doorgebakken broodje maar een 'dubbele' boterham ham/kaas en een panini met ei die we delen. We hebben ruim de tijd maar zijn altijd snel uitgewinkeld dus we gaan naar de gate, en dan gaat het wachten eigenlijk toch altijd vrij snel.



Als we gaan boarden blijkt dat Jurgen z'n stoel gewijzigd is. We zitten nog steeds naast elkaar, maar nu met het gangpad ertussen. Dat is niet zo netjes van Delta! We kunnen er niks aan veranderen en hebben ook niet zo'n zin om hier stampei om te maken in het vliegtuig, dat vinden we zelf namelijk ook irritant als andere mensen dat doen, maar het laat je toch altijd even afvragen waarom je dan eigenlijk op het moment van boeken stoelen vastlegt. De configuratie van het vliegtuig is 2-4-2. Dat was inderdaad op het moment van boeken niet zo. Maar ook van de week nog niet toen ik keek. Anders hadden we wel 2 stoelen gereserveerd aan het raam. Maar toen wij reserveerden was het 3-3-3. En hadden we 2 stoelen in het midden. Het lijkt er nu op dat, er zitten een gezin met 1 kindje naast mij, wij verplaatst moesten worden vanwege hen of vanwege anderen die niet van te voren hun stoel hebben gereserveerd. Nou ja, zolang het op de nachtvlucht maar anders is want dan wil ik toch wel graag naast elkaar zitten!

We vertrekken keurig op tijd. Er volgt vrij snel een rondje drinken en dan het bekende chicken or pasta. Het smaakt prima maar de portie had wat ons betreft groter mogen zijn. Na het eten is er lange tijd niks, we mogen wel snacks en drinken uit de galley pakken. Met nog 5 vlieguren te gaan wordt er nog eens een rondje drinken gegeven met een Stroepwaffel. We gokken het er op en eten hem deze keer op. Al met al valt de verzorging van Delta nogal tegen. Want hiermee stopt de verzorging. Tegen de tijd dat de 'lunch' uitgeserveerd moet worden, komen we blijkbaar in de buurt van slecht weer en moet iedereen, inclusief crew, gaan zitten wegens turbulentie. Tsja, ik ben natuurlijk geen piloot, maar als we op de terugweg zien in weke turbulentie KLM nog wel uitserveert voelt dit toch wat overdreven. Een beetje alsof je op een Belgische snelweg rijdt zeg maar, zeker geen enorme luchtzakkers. En het lijkt me dat je dat aan ziet komen; begin dan een uurtje eerder met het eten. Om ons heen horen we wat geklaag over het gebrek aan eten; als je dit wist had je meer van huis meegenomen. 

Uiteindelijk landen we om 18.10 met iets vertraging op Orlando en we zijn snel uit het vliegtuig. Daar stopt het met voorspoedig gaan, want we staan ruim een uur in de rij bij Homeland Security. Het is jammer dat de zeurende Duitsers die naast mij in het vliegtuig zaten nu achter ons staan en nu nog steeds zeuren (vonden dat het te lang duurde voor hun dochter van 6 jaar eten kreeg (die heel irritant was en heel veel lawaai maakte) zodat de stewardess uiteindelijk maar uit een soort wanhoop een overgebleven fruitsalade uit BC kwam brengen. Ook dat was niet goed want nu had het kind geen brood. Tjsa, neem dat dan mee, denk ik dan). 

De meneer bij HS is heel vriendelijk en na 3 vragen mogen we alweer door. Jammer, weer geen stempel. de koffers staan al naast de band. Er werd een paar keer omgeroepen ook het label te controleren om zeker te zijn dat je de goeie koffer hebt. Dat is met mijn zeg maar bijzondere dessin echt niet nodig!

Terwijl we met de airtrain naar de carrental terminal gaan activeer ik de app voor de tol. Heel handig: account aanmaken, QR code scannen bij de automaat die in de hal bij alle carrentals staat en zodoende is de tol al geregeld want de 'tag' die de machine maakt hang je aan je binnenspiegel en zo kun je door tolpoorten met t-tags enzo en bespaar je bovendien een hoop administratiekosten.

Bij Alamo zijn we direct aan de beurt, er wordt niks extra's aangesmeerd en hij complimenteert ons dat we de tol al geregeld hebben. We kunnen gelijk door naar de garage om onze Standard SUV uit te zoeken. Er staan 2 Edge's, 2 VW Atlas, een Equinox en 2 Durango's. De Equinox is het grootste maar ook 'oud' en hij ruikt vooral muf. De Durango's hebben stoffen stoelen, Edge hadden we afgelopen zomer al, dus we kiezen een Atlas. Die met 3e zitrij is al vergeven, wij hebben een 'gewone', maar dat is voor ons groot genoeg.

Het hotel is een half uurtje rijden en we zijn er rond 20.00 uur. We hebben honger dus we slaan onderweg de Walmart over want voor je 't weet ben je weer een uur verder. Het hotel blijkt zo ongeveer tegenover ons hotel uit 2014 te zitten, wel een uit een iets andere categorie, maar de kamer is keurig met goede bedden en dat voor $70,- Zodra de koffers op de kamer staan stappen we weer in de auto voor het avondeten. Inmiddels een beetje traditie dat dit ofwel bij Olive Garden, ofwel bij Cheesecake Factory gebeurt op de eerste avond. Nu de Olive Garden. Het is inmiddels 12 uur geleden dat we voor het laatst hebben gegeten en voor het eerst gaan de borden dan ook volledig leeg😆 Jurgen z'n chicken Alfredo met garnalen en ik m'n angelhair met 5 kazen saus en grilled chicken. Heerlijk! En er gaan natuurlijk nog wat breadsticks mee naar 'huis'. Terug in het hotel duurt het niet lang voor het licht uit gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten